آزمون نقش واسطه‌گری باورهای اسنادی برای ادراک کودکان از والدین و پیشرفت تحصیلی در دانش‌آموزان مقطع ابتدایی

هدف از پژوهش حاضر تبیین واسطه‌گری باورهای اسنادی برای ادراک از والدین و پیشرفت تحصیلی دانش‌آموزان بود. در این راستا مدلی سلسله مراتبی ارائه شد که در آن ادراک کودک از والدین به عنوان متغیر برون‌زاد، باورهای اسنادی به عنوان متغیر واسطه‌ای و پیشرفت تحصیلی به عنوان متغیر درون‌زاد در نظر گرفته شدند. مفروضه اصلی مدل وجود نقش واسطه‌گری باورهای اسنادی در رابطه متغیر بروزن‌زاد و درون‌زاد مدل بود. نمونه‌ی پژوهش حاضر256دانش‌آموز پسر و دختر مقطع ابتدایی در پایه پنجم بودند که به شیوه‌ی نمونه‌گیری تصادفی چند مرحله‌ای از آموزش و پرورش شهر شیراز انتخاب شدند. به منظور بررسی باورهای اسنادی از پرسشنامه‌ی ادراک کنترل دانش‌آموز و برای تعیین ادراک کودک از والدین از مقیاس ادراک از والدین و برای ارزشیابی پیشرفت تحصیلی از معدل تحصیلی دانش‌آموزان استفاده شد. روایی و پایایی ابزارهای مورد نظر احراز گردید. یافته‌های حاصل از تجزیه وتحلیل رگرسیون چند‌گانه به شیوه‌ی هم‌زمان نشان داد که تأیید خوداستقلالی توسط مادر هم به صورت مستقیم و هم با واسطه‌گری باور ظرفیتی تلاش پیش‌بینی‌کننده مثبت و معنادار پیشرفت تحصیلی می‌باشد. رفتارمراقبه‌ای مادر پیش‌بینی کننده‌ی منفی باور راهبردی شانس بود و رفتارمراقبه‌ای پدر پیش‌بینی‌کننده‌ی مثبت باور راهبردی توانایی بود. همچنین نتایج نشان داد که باور راهبردی شانس به‌صورت منفی و معنادار و باور ظرفیتی تلاش به صورت مثبت و معنادار پیش‌بینی‌کننده‌ی پیشرفت تحصیلی بودند. یافته‌های این پژوهش نشانگر تأیید مدل مورد آزمون بود